Alhamdulillah, syukur, Entri ini mengenai kegembiraan saya setelah berjaya lulus dalam presentation FYP Bachelor ni, Terlalu banyak sangat rintangan dan kepayahan untuk menyiapkan tugasan tersebut. Sudahlah kena represent, present time nak final exam plak tuh, Teruk2. Di sini saya ingin mengucapkan jutaaan terima kasih kepada Supervisor saya En Khairul shahril, Panel En Zainal dan Encik Akmal. Kerana beri saya peluang kedua. Terima kasih banyak encik.
hahahah, walaupun ade 2 paper lagi, esok dan lusa(genting gilerrr tuhh) tapi saya still rasa sgt2 happy kerna melepasi presentation tu. Ade kawan saya bertanye apa tahap kegembiraaan kamu tu? Saya bertanya balik, ape yang dimaksudkannya, dia ckp, kamu gembira seprti...? Saya masih tidak faham, lalu meminta dia bagi contoh lalu die listkan beberapa contoh.
1. Saya gembira seperti saya baru lepas eksiden tp kereta saya tak calar langsung.
2. Saya gembira sperti saya baru dapat jd pakwe kepada awek yg dah lama saya idam2 kan,
3. Saya sgt gembira sekarang sehingga kalau ade mane2 perempuan yang nak settle down nagm saya, saya nescaya akn hantar rombongan peminangan.
owhh, itu rupanya maksud kwn sy, saya dapt rasakn ketiga3 contoh itu contoh yang sgt gembira, lalu saya cuba mereka kegembiraan sya sendiri.
1. saya rasa sgt gembire sehingga, kalaulah sy ade awek, dan awek tu mintak putus dgn saya, saya akan still rasa sgt gembira.
2. Saya rasa sgt gembira sehingga kalu ade sape lempang saya, saya takkan marah kepada org tu.
Kawan saya termangu2. Dia megkritik saya dengan mengatakan cara pemikran sy sgt negatif dan kompleks, Walaupun sy kurang berstuju dengan kritikan die tu, tp ade betulnye jugak, kenapa sy tidak memilih yg simple seprti "saya rasa sgt gembira sehingga saya nak pergi ke kfc, dan mkan kat kfc" bukankah itu lebih simple. Giliran saya pulak termangu2..
kawan sy tersenyum,berkata, kamu patut cakap td yg lebih simple dan positif.iaitu
"SAYA RASA SANGAT GEMBIRA TADI SEPERTI SAYA BARU SAJA MELEPASI PRESENTATION FYP"
hahhahaha, saya sgt bersetuju dengan kata kawan saya itu...
No comments:
Post a Comment